زخم هر گونه آسیب یا برش در سطح پوست است. زخم ها می توانند:
زخم معمولا به دو دسته تقسیم می شود:
زخم های مزمن زخم های حادی هستند که از طریق مراحل درمان به طور طبیعی پیشرفت نمی کنند. آنها ممکن است بسیار آهسته بهبود یابند، فقط بخشی از زخم التیام یابد یا دوباره پس از بهبود جزئی یا کامل، رخ دهند. این زخم های مزمن تقریبا همیشه همراه با بیماری های پیش زمینه است که بر روی گردش خون یا نحوه ی عملکرد سلول ها در محل زخم تأثیر می گذارند. زخم هایی که بهبودشان مدت زمانی طولانی طول می کشد نیاز به مراقبت ویژه دارند. مهم است که نه تنها زخم را درمان کنید بلکه علت به وجود آمدن آن را تشخیص داده تا از خطر ایجاد زخم های جدید دیگر حداقل شود.
هر گونه زخم حاد (به عنوان مثال، پارگی پوست ، برش جراحی) می توانند مزمن شوند، در صورتی که فرد دارای عوامل خطری باشد که بر روی بهبود زخم تاثیر می گذارند. با این وجود انواع زخم هایی که اکثر زخم های مزمن را تشکیل می دهند، عبارتند از:
همچنین با نام زخم بستر نیز شناخته می شوند، این زخم ها به علت فشار و یا نیروی برش (نیروهای برشی در جهت مخالف به نقاط متفاوتی از جسم فشار می‌آورند می‌توانند باعث ایجاد برش در جسم شوند) روی پوست است. این زخم معمولا در افرادی که تحرک محدودی به علت بیماری و یا ضعف دارند و نمی توانند به طور منظم بخشی از بدن و یا تمام بدن خود را به موقعیت های مختلف حرکت دهند، رخ می دهد. پوست در نقاط بدن با بیشترین فشار آسیب می بیند و زخم های سطحی کوچک تا زخم های عمیق برجا می گذارند که عمق بعضی از آن ها می تواند تا استخوان گسترش یابد.
زخم های دیابتی
این زخم ها معمولا بر روی پاها شروع می شوند و نتیجه تغییرات در اعصاب و گردش خون بدن هستند که ناشی از دیابت است. سه نوع اصلی وجود دارد:
زخم ها و عفونت های جدی، اگر درمان نشده رها شوند و یا حتی در حال درمان، ممکن است منجر به قطع عضو جزئی ( انگشت پا یا مچ به پایین) و یا عمده (زیر و یا بالای زانو) شود. زخم ناشی از جراحی قطع عضو نیز در معرض خطر زخم مزمن شدن است به همین علت وقتی شخصی قطع عضو دارد احتمال نیاز به یک قطع عضو دیگر بسیار افزایش می یابد.
زخم پا زخم بین زانو و مفصل مچ پا است که به علت مشکلات ناشی از گردش خون در ناحیه پا به کندی بهبود می یابد. این زخم ها می توانند موارد زیر را شامل شوند:
شریانی (Arterial): این نوع زخم معمولا در قسمت پایین پا اتفاق می افتد. این زخم ها می توانند کوچک و گاهی عمیق و اغلب بسیار دردناک باشند. آنها زمانی اتفاق می افتند که جریان خون شریانی در این منطقه کاهش پیدا می کند و اغلب در بین افرادی که دچار نوعی بیماری قلبی هستند، رخ می دهد.
وریدی (Venous ): این نوع زخم در اطراف ناحیه مچ پا اتفاق می افتد. زخم های وریدی کم عمق هستند و می توانند دردناک باشند. آنها زمانی ایجاد می شوند که رگهای پاها آسیب دیده یا به درستی کار نمی کنند و بنابراین خون را به طور موثر به همان اندازه که باید به قلب باز نمی گردانند. هنگامی که یک پا متورم آسیب می بیند، تورم می تواند مانع بهبودی عادی شود و منجر به زخم پای وریدی شود.
زخم ترکیبی: این زخم ناشی از ترکیبی از بیماری های وریدی و شریانی است.
برای کسب اطلاعات بیشتر در این خصوص به وبسایت رسمی مهدی دهقانی زاده مراجعه نمایید.
درباره این سایت